Dziś stawiamy następujące pytania: Czy pianka poliuretanowa jest paroprzepuszczalna? Czym jest i dlaczego należy stosować folię paroizolacyjną? W jakich sytuacjach jej montaż będzie uzasadniony? I wreszcie, jak prawidłowo kłaść folię paroszczelną? Teraz poszukajmy sensownych odpowiedzi.
Po pierwsze, zastanówmy się, czym jest folia paroszczelna czy też folia paroizolacyjna? Jak sama nazwa wskazuje, tego typu folia izoluje przegrodę od pary wodnej. Najnowsze budynki mieszkalne posiadają coraz szczelniejsze okna i drzwi, natomiast poddasza są już z reguły użytkowe. Wszystko to sprawia, że para wodna może się gromadzić na poddaszu, w wyniku np. czynności kuchennych, bliskiej lokalizacji łazienki czy nawet pojawiania się pary wodnej wraz z wydychanym powietrzem. Ale, oczywiście, nie popadajmy w skrajności.
Za skuteczne odprowadzanie pary wodnej z pomieszczeń powinien odpowiadać prawidłowo działający system rekuperacyjny lub wentylacyjny. My jednak chcemy mieć pewność, że nadmiar pary wodnej nie będzie się przedostawał przez warstwę izolacyjną przez wszystkie te lata, na przestrzeni których zamierzamy użytkować nasz dom. Jak o to zadbać?
Wiadomo, że skoro zarówno piana otwarto-komórkowa, jak i wełna są otwarte dyfuzyjnie, a działanie wilgoci na każdy materiał o takich parametrach czyni go przewodnikiem ciepła, to normalnym staje się również fakt, że mokry izolator nie zapewni odpowiedniej izolacji, a właściwie zupełnie nie będzie izolował. Montaż folii paroizolacyjnej może nie wyeliminuje całkowicie tego zjawiska, lecz na pewno drastycznie je ograniczy.
Prawidłowo ułożone folie paroizolacyjne pozwalają na migrację maksymalnie 0,5g pary wodnej na m2 w ciągu doby, co finalnie stanowi niewielki odsetek w porównaniu z całkowitą powierzchnią użytkową. Układanie folii paroizolacyjnej zaleca się zwłaszcza w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności (m.in. łazienki, kuchnie, suszarnie itp.).
Czy pianka poliuretanowa jest paroprzepuszczalna? Folia paroprzepuszczalna a paroizolacyjna – która będzie lepsza? Przepuszczalność pary nazywamy dyfuzją pary wodnej. W Polsce do ocieplenia poddaszy wykorzystuje się przede wszystkim pianki otwarto-komórkowe, które przepuszczają parę wodną, a więc tak, pianka poliuretanowa otwarto-komórkowa jest materiałem paroprzepuszczalnym.
Pianka PUR pozwala na przenikanie pary wodnej, jednak opór jaki stawia parze jest większy niż w przypadku na przykład wełny mineralnej. Większy opór pianki nie zamyka, a spowalnia przenikanie pary wodnej przez warstwę izolacji. Przy zastosowaniu odpowiedniej grubości izolacji możemy uniknąć powstanie punktu rosy, ponieważ wyeliminowane zostaje gwałtowne wychłodzenia pary wodnej.
Izolacja paroszczelna po wcześniejszym ociepleniu poddasza pianą PUR wymaga montażu podwójnego stelaża. Najczęściej popełnianym błędem jest montaż folii paroizolacyjnej wyłącznie z wykorzystaniem taśmy dwustronnej przyklejonej na profile. W rezultacie, zamiast izolować, dajemy parze wodnej olbrzymią powierzchnię do migracji. Taki montaż w zasadzie mija się z celem.
Folie paroizolacyjne łączymy wyłącznie za pomocą dedykowanych taśm. Pomimo tego, że łączenia na zakładkę zaklejone zwykłą taśmą wyglądają na pierwszy rzut oka na poprawnie wykonane, to po np. włączeniu ogrzewania z czasem zaczną się one odklejać. Pamiętajmy, że zarówno folia paroszczelna, jak i zwykła taśma mają inną specyfikę, stąd też mogą inaczej reagować na działanie wysokiej czy niskiej temperatury.
Masz pytania? Skontaktuj się z nami! Nasi konsultanci odpowiedzą najszybciej jak to możliwe.
