Budowa dachu pokrytego pianą PUR – gnicie krokwi jest niemożliwe
Teraz, gdy dokładnie wiadomo, jakie czynniki i procesy są odpowiedzialne za gnicie drewna, koniecznie trzeba się przyjrzeć dachowi w domu. Dla uproszczenia weźmiemy pod uwagę tylko te jego elementy, które są istotne z punktu widzenia gnicia więźby dachowej.
Patrząc od strony wnętrza domu, pierwszą warstwą pod tynkiem jest płyta gipsowo-kartonowa. Następną stanowi zazwyczaj folia paroizolacyjna. Folia ma bardzo wysoką wartość współczynnika oporu dyfuzyjnego Sd (warto wybierać minimum Sd=100). Oznacza to, że jedną z ważniejszych funkcji sufitu jest to, aby nie pozwalał on przenikać wilgoci bytowej.
Wewnątrz dachu znajdują się drewniane belki krokwiowe oraz natryśnięta na nie i wokół nich otwartokomórkowa piana poliuretanowa (Sd=4).
Dalej umieszcza się membranę wysokoparoprzepuszczalną (Sd=3). Jej celem jest transportowanie wilgoci tylko w jedną stronę: na zewnątrz domu. Oznacza to, że pozwala ona usunąć wilgoć znajdującą się w więźbie, a także tę, która mogła przedostać się przez elementy paroizolacyjne.
To schemat budowy większości dachów w Polsce. Dzięki niemu krokwie cały czas mają możliwość oddawania wilgoci, a woda z zewnątrz nie ma do nich dostępu. Są to tzw. oddychające dachy. Dodatkowo dochodzi jeszcze wentylacja wspomagająca usuwanie wody spomiędzy warstw dachu.
Definicje:
Wilgoć bytowa – wilgoć wytwarzana przez codzienne czynności domowe, a także w procesach fizjologicznych; czteroosobowa rodzina wytwarza średnio 14 litrów pary wodnej każdego dnia.
Współczynnik oporu dyfuzyjnego (Sd) – to „równoważna dyfuzyjnie grubość powietrza”, czyli parametr porównujący opór dyfuzyjny materiału i warstwy powietrza o wskazanej grubości (w centymetrach). Pozwala ocenić obiektywnie, jak dany materiał reguluje przenikanie wilgoci przez niego.